Donderdag 15 septbember

Na het ontbijt zijn we op bezoek geweest bij de ouders van Linda, zij wonen in een bejaarden tehuis.
Dan stond het Studebaker museum op de planning. Gerrie had de tijd van zijn leven, zoals Morice zei: we moesten het kwijl van zijn mond weg vegen.
Zulke mooie en oude auto's stonden in dit museum.
We hadden besloten om te gaan lunchen bij Red Lobster.
Diny en ik hadden beide een bord vol met kreeftenstaart en garnalen. Ik had er ook nog coquilles bij! Lekker flesje Chardonay erbij. Heerlijk!!!!
Ben had all you can eat shrimps, de serveerster bleef de garnalen maar aanslepen naar hem. Morice had zalm, Gerrie had een Tilapia en Linda had gebakken vis. Paar biertjes erbij en we moesten totaal inclusief fooi 180 dollar afrekenen. Omgerekend ongeveer 130 Euro!!!! Geen geld voor zoveel dure vis.
Toen weer terug naar het eiland.
Linda's ouders komen ook rond 18.00 hier heen. Iedere donderdag kun je komen eten in een garage wat ze als kroeg hebben omgebouwd. Gewoon simpel, pizza, lasagna en hotdogs. De opbrengt hiervan gaat naar een goed doel.
Je neemt je eigen drinken mee en dan ga je gewoon gezellig kletsen met iedereen.
De gemiddelde leeftijd daar is toch wel 65 maar zuipen dat die oudjes doen, niet normaal.
Ze komen aangereden in hun golfkar en hebben dan de fles wodka acherin liggen of sommige komen met een glas whisky in de hand aangereden. Kan allemaal hier.
Wij waren natuurlijk een bezienswaardigheid. Iedereen wou van alles weten over Nederland. Het zelf nog Duits gesproken met een vrouw die toen ze 14 was vanuit Mucnhen naar Amerika kwam. Ze was nu 74 en ze sprak nog vloeiend Duits. Er was een Italiaan die in zijn jeugd naar Amerika was gekomen. Er was er ook een een paratrooper die had gevochten in Arnhem in de oorlog. Hij heeft ook gevochten in Vietnam. Ze hadden zoveel verhalen, echt leuk. Kom ik laat je mijn huis zien zei Don. Prima spring maar achterop en dan gaan we. Hij reed met zijn glas met rode martini in zijn hand, ik naast hem en Linda met Diny achterop de golfkar en hup daar gingen we door het donker heen naar zijn huis.
Cadillac Escalade op de oprit dus Morice was helemaal in zijn sas.
Wauw wat een huis! En ondertussen nog effe zijn glas bijvullen en na de rondleiding werden we netjes weer naar huis gebracht.
Ze weten dat we volgend jaar in september weer terug zullen komen, gezellig we can have a drink together!