Cody Wyoming en Deadwood South Dakota

We hadden de laatste dagen van onze roadtrip niet echt fantastisch internet, zeg maar gerust geen. Dus ik heb de verhalen niet echt bij kunnen houden. We zijn al weer sinsd vrijdag hier op het eiland, wat we moeten over 2 dagen al weer naar huis:( Wil er nog niet aan denken.
Pa is met Ben vanochtend vroeg om 8.00 naar hun boerderij gegaan om bomen en gras te snoeien. Morice is druk met klusjes hier aan het huis, moeders staat in de keueken de gehakballen te draaien en piepers te schillen want vanavond maakt zij op verzoek de Dutch meatballs and gebakken piepers.
Ik zit heerlijk buten in mijn bikini in de zon dit verhaall te typen.

De reis van Gardinier naar Cody was een hele mooie. De omgeving was echt weer super, veel vergezichten. Je zag de omgeving veranderen van groen, hevels en bomen naar rode grond, grote rode rosten maar wel vlakke wegen. De bisons maaktten plaasts voor koeien en schapen.
We waren veel te vroeg om in te checken, dus zijn we eerst naar het Buffalo Bill museum geweest, even beetje culstuur snuiven.
We hadden wederom een Super 8 hotel, de kamer was ruim 100 dollar duurder dan die in Gardiner, terwijl we daar ook 3 bedden hadden. Toen we de kamer opkwamen snap ik gelijk waarom. Het was huge!!! 2 persoonsbank, luie stoel, grote tv, keukenblok, eettafel met stoen en dan de 3 bedden.Mijn god wat een kamer, leek wel een apartement.
Dus we besloten om lekker thuis te blijven en lekker makkelijk weer een pizza te laten komen.
Maandag hadden we een relax dag, lekker uitslapen en ergens ontbijten. Daarna even naar de dam wezen kijken, een kleintje vergeleken met de Hoover Dam, maar wat een water geweld.
Cody is een heel leuk stadje, smiddags lekker gewinkeld en uiteraard een paar leuke borgen gekocht die we buiten neer kunnen hangen.
Ik had in Nederland al het diner gereserveerd voor deze maandag avond.
Een cowboy dinner show met aansluitend de rodeo.
Je komt binnen in een grote hal waar 1000 mensen in kunnen, lang talels met banken. Je zit dan dus bij andere mensen aan een tafel erbij. Wij waren nu maar met ongeveer 200 mensen dus lekker rustig. De bediening loopt in cowboystijl rond. Water en lemonade is inclusief, rest moet je zelf aan de bar kopen. 3.00$ voor cola zonder refill en 4$ voor bier.
Dan wordt het buffet geopend, je moet heel even in de rij staan want tja iedereen wil graag eten. Het eten was heel simpel maar zooo lekker. Ceasar salade, coleslaw, gebakken aardappelen met schil, mais brood, brownie en dan rundvlees of kip. Rundvlees was net soepvlees maar zo lekker gebakken.
Nee het eten was echt goed. Dan na een half uur eten gaan de lichten uit en de spotlights aan. 3 obers die net nog de borden afhaalden en ons naar onze tafel begeleiden stonden nou in eens op het podium. Are you ready? En dan de hele zaal vol enthousiamse YEAHHHH
Grappig om te zien hoe uitbundig die Amerikanen zijn ten opzichte van ons.
De heren maakten er een mooie show van, je kon ondetussen gewoon eten blijven halen als je dat wou.

De rodeo wordt hier dagelijks gehouden van juni tot augustus. Er wordt echt een competitie bijgehouden.
Wij hadden geen idee wat ons te wachten stond.
Uiteraard eerst het staan met je hand op je linkerborst en uit volle borst het volkslied meezingen, ik ken geen andere nationaliteit welke zo trots is op zijn land dan de Amerikanen.
De rodeo was echt gaaf om te zien. Zo snel als dat gaat, ik vond het ook wel een beetje zielig als dat kalf daar dan op zijn muil gaat en een lasso om zijn poten en kop heeft, maar ze laten hem dan weer los na een paar seconden.
Vrouwen mannen en zelfs kinderen van 12 jaar oud stappen op zo'n wild paard en dan maar zien hoe lang je erop blijft zitten.Het was alleen koud, en het waaide dus na 1,5 uur hielden wij het voor gezien, weer een ervaring rijker.

Dinsdag zijn we van Cody naar Deadwood SD gereden. Lange route zijn niet zoveel mooie dingen te zien, veel snelweg deze keer. Deadwood is een kleine en oude versie van Las Vegas. Je moet eerst langs al de gokkasten voor dat je bij de receptie komt.
Ik had ook een klein foutje gemaakt, we wilden graag Delvils Tower zien, een grote rost van miljoen jaren oud. Onderweg zagen we wel borden, waarop Morice nog vraagt, moeten we er af?
Nee hoor ik heb alles geplant, we komen er morgen langs.
Nou niet dus. Had mij vergist, dacht dat het in South Dakota lag maar het was nog Wyoming. Dus wij effe 70 km enkel terug rijden om te kijken bij Devlis Tower en dan weer 70km terug naar hotel in Deadwood.
We hadden deze keer 2 kamers met beide op de hoek en uitzicht op de drukke straat.
Het zag er oud uit, alsof je in een saloon was en Lucky Luke had buiten zijn paard staan.
We zouden hier eerst 3 dagen blijven, maar we hadden in Cody al besloten om er 2 van te maken.
De volgende dag zijn we naar Mount Rushmore gereden. Leuk om te zien in het echt. Ze zijn wel kleiner dan dat we dachten.
Dan had ik een tip gehad van Hanneke om als we toch in SD waren, dan moesten we naar The Badlands en dan op zoek naar een weg wat Sheep Mountain Table heet.
Nou laten we dat maar doen, lange eenzame weg met geen verkeer, toen kwamen we langs een spookstadje en daar stond ineens een bord midden op de weg met CLOSED. Mmm en nu, acht flikker maar op, we zijn er bijna,we rijden er gewoon langs en zien wel wat er gebeurt. Weer een lange weg met niemand anders te zien, toen zagen we het bord met Sheep Mountain, dit was een onverharde weg van 5 mijl. Je moest maar hopen op geen tegenliggers want dat past niet. Je zag geen ander levend wezen,allen wij met ons vieren in de beast. Het leek wel een maanlandschap. Ik met mijn grote fantasie dacht al weer in mijzelf, o god we komen hier nooit levend uit :)
Dan houd de weg op en sta je ineens boven op een heuvel met een uitzicht zover als je kunt kijken alleen maar bergen, rotsen.
WAUW en niemand daar.
Ok een paar fotos maken en gauw weer naar de beschaafde wereld.
Wat een ervaring was dat, ik was blij dat we weer in de bewoonde wereld waren.
S'avonds eindelijk gegeten bij een keten, die komen we nu af en toe tegen gelukkig.
We lagen vroeg op bed want we hadden een lange rijdag voor de boeg. We zijn in Deadwood de snelweg opgegaan en toen moesten we 300km rechtdoor en daarna weer 350 km rechtdoor op dezelfde snelweg. Alleen maar immer grade aus!!! We hebben van 6.00 tot aan 20.30 gereden met af en toe stoppen, benen strekken en de voorruit schoonmaken.
De volgende dag de laatste 400km en toen waren we vrijdag middag rond 16.00 bij Diamond Lake in Cassopolis, Michigan.
Wendy, Neal en de boys waren hier voor het weekend. Bill, Carolyn en kids hebben nu vakantie dus die zijn de hele tijd ook gezellig hier.
Het is mooi weer dus niks dan genieten!!!!