Yellowstone

Weer vroeg op, om 5.00 in de auto om van Jackson naar Gardiner, Montana te rijden waar we 3 nachten slapen. Yellowstone heeft 4 ingangen dit ligt aan de Noord ingangag. De weg gaat door Yellowstone dus wij dachten weer hoe vroeger hoe minder druk en hoe meer kans op wilde dieren.
We reden weg met dikke mist, toen we langs de plek opreden waar wij de dag er voor een mooie zonsopgang tegen de bergen hadden gezien, zag je nu niks! Helemaal onder de mist, met het weer hebben wij al zoveel mazzel gehad.
Via de zuidingang rijden wij het park binnen, we zien de eerste 30 km alleen maar bomen, bomen en nog eens bomen. Pff is dit alles? Nou poe poe zo zaten we al tegen elkaar tot op eens een opstopping midden op de weg. Daar kwam vader bizon de weg op, liep een beetje dreigend over de weg heen zodat alle auto's stopten, hij brulde een keer en daar kwam moeders met kalf aan om de weg over te steken. Dit was het nog niet helemaal, hij gaf nog een brul, zo van he schiet eens op, ik heb de auto's hier aan het wachten. Toen kwam er nog een mannetje aan die tegen hem zei, bedankt ga jij maar. Wat vaders dus ook deed. Toen kwam er nog een moeder met kalf achter aan die dus ook veilig konden oversteken. Wauw!! Kippenvel en tranen in mijn ogen om dat te mogen zien. Wauw Yellowstone wat ben je mooi!
Het park bestaat uit ongeveer 10.000 warmte bronnen en meer dan 200 geisers. Er zijn er ongeveer 10 bekend waar alle toeristen heen gaan, wij dus ook.
Heel apart om dit te zien, water wat borreld in de grond en ruikt naar alsof je een emmer met voorgepelde eieren open maakt. De bronnen zijn zo mooi met hun blauwe water, ik wou er iedere keer inspringen, zo azuur blauw dat ze waren.
Toen gingen we naar Old Faithfull, dit is de bekenste geiser van het park, welke om de +/- 90 minuten uitbarst. Wij waren er om 8.15 en hij was net klaar. Dus dan maar effe wachten. Rondje gelopen want om Old Faithfull liggen zoveel meer geisers dat je genoeg te kijken hebt.
Uurtje later zaten we er klaar voor, er staan banken in een halve maan vorm om de geiser heen waar je op kunt zitten. Het begint een beetje meer te stomen, meer te borrelen en JA daar komt hij! Zo bizar om dit natuurverschijnsel van dichtbij te zien.
Uitbarsting duurt tussen de 4 en 10 minuten en dan kun je weer 90 minuten wachten.
Na dit gaan we verder met de rit door het park. De bomen maakten plaats voor uitgestrekte vlaktes met gras en beekjes er door heen. Wederom na iedere bocht zagen we weer een mooi stukje natuur wat weer anders was dan de kilometers daar voor.
Het hotel is prima, weer 3 bedden op 1 kamer. Genoeg restaurants in de buurt. Niet onze favorieten ketens, want die zijn hier nergens te bekennen, maar gewoon een lokaal restaurant waar ze bizon en eland vlees hebben. Dus pa, morice en ik eten hamburgers en steaks van deze dieren, moeders niet, die wil alleen maar hamburger van de koe! Of kip.
Dag 2 weer vroeg in de veren om een ander deel van het park te bekijken en nog steeed op zoek naar Yogi. Je staart jezelf helemaal suf, ik zag zelfs een zwarte auto in de verte aan voor Yogi, je wil zo graag een beer zien. En toen uit het niets weer een opstopping op de weg en ja hoor daar liepen 2 zwarte beren zo naast en voor onze auto. Dan wordt er zo vee gewaarschuwd in het park, hou je duren en ramen dicht, benader de dieren niet enz. En wat doen al die toeristen, die stappen uit om een foto te maken, stelletje idioten!
Wauw dat was Yogi, weer een ervaring rijker.
Her en der zag je een paar bizons lopen, maar echt meer dan 10 bij elkaar hebben we niet gezien.
Totdat we op een kale vlakte kwamen afgereden waar er honderden bij elkaar stonden, heerlijk rustig te grazen.
De geisers en bronnen hebben we met rust gelaten, heel mooi en heel bijzonder, maar als je er 3 hebt gezien dan weet je het wel.
We hebben een eindpunt ingesteld en toen weer dezelfde route terug gereden anders was het te ver.
Het park heeft ook veel watervallen. Je kunt dan vanaf een uitkijk punt helemaal het dal inkijken en je ziet dan de waterval in verte, de Grand Canyon van Yellowstone noemen ze het. Je kunt ook naar beneden lopen, om dichter bij de waterval te komen. Dus wij liepen daar door het bos van het uitzicht te genieten en toen kon je kiezen om rechts af Uncle Tom's trail te nemen, maar 1 mijl. Acht waarom ook niet, moeders redt je dat? Ja hoor laten we maar gaan.
Naar beneden gaat prima, dan komen er een aantal tredes, zo'n 300...... die brengen je dus aan de voet van de waterval. Fantastich uitzicht, maar die 300 trenden en steile hellingen moet je ook weer terug omhoog. Mensen die je onderweg passeren en heerlijk uitgestust naar beneden lopen zien mij dan lopen, rode kop en hijgend. Was it worth it, wordt er dan aan je gevraagd en al hijgend en puffend zeg ik ja!
Zoveel respect voor mama, die liep gewoon mee!! Het zielige hoopje wat ze vorig jaar was en nu effe die trappen op en af. Zo trots!
In de middag rijden we dan terug en dan zie je het verschil met de vroege ochtend. Je ziet geen herten meer dicht bij de weg en de bizons grazen honderden meters van de weg vandaan. Die zullen wel denken, weg bij al die auto's.

Voor het diner zijn we bij een soort van garage geweest. Van de buitenkant ziet het er onverzorgd uit, gewoon een plastic garage box met als deur ook gewoon nog de garage deur. Binnen is er geen leeg stukje plafond of muur te bekennen, alles hangt vol met oude zooi, borden, schilderijen en gereedschap. Heb je nog een tafel voor 4? Wacht effe ik pak effe een terras tafel van buiten en 4 stoelen en hoppa neem plaats. De bizon burger van Morice was heerlijk sappig, mama had varkenskotelet 3x zo dik als dat wij kennen en pa en ik hadden spare ribs van een varken wat wel 400kg heeft moeten wegen zeiden we al, zo groot en zoveel vlees zat er aan.
We zijn er achter dat hoe afstandser het gebouw eruit ziet hoe lekkerder het eten en de koffie smaken!

We waren klaar met het park maar hadden zaterdag nog hier geboekt, wist ik veel dat wij zulke vroege vogels zouden zijn en alles al gezien hebben. Nog over gedacht om zaterdag weg te gaan ipv zondag, maar dan moet ik alle andere hotels ook omgooien. Nee weet je wat, we slapen een keer uit! Dus rond 8.00 werden we wakker, heerlijk rustig aan gedaan.
Toen de auto in en langs een paar dorpen in Montana gereden. Uiteindelijk moesten we dan via de West ingang van Yellowstone terug naar huis. De west ingang is een drukke ingang, nou dat hebben we geweten. 4 rijen dik sta je dan met je SUV samen met al die andere toeristen ongeveer een half uur te wachten voordat we het park in konden. Toch eenmaal binnen zie je deze auto's niet meer terug.
O kijk een bizon, ja leuk rij maar door. Zo grappig, 3 dagen geleden stond je boven op de rem, nu is het al weer zo normaal dat je door rijdt. Alleen Jan van Tellingen die kan er achter in de auto geen genoeg van krijgen. Als we 5 minuten niks horen knipsen dan weten we dat hij slaapt. We hebben zelfs al een extra geheugen kaartje erbij moeten kopen voor zijn foto toestel.
Nu nog even relaxen en koffer inpakken. Ofcourse weer lekker eten want dat is hier zooo lekker. Morgenvroeg om 5.00 rijden we weer weg, via de Oost ingang gaan we het park uit en rijden we 500km naar Cody, Wyoming. Cody is vernoemd naar William Frederick Cody, beter bekend als Buffalo Bill.
Dus we gaan de cowboys en rodeo's opzoeken.